หมั่นคอยดูแลและรักษาเจนวาย

โดย : ดวงเด็ด ย้วยความดี – ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดงานแสดงสินค้า

ในแวดวงการจัดงานแสดงสินค้าหลายคนคงรู้จัก “เทด” ผู้ซึ่งมีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมการจัดงานแสดงสินค้าในประเทศญี่ปุ่น เทดในวันนี้มีอายุเลยวัยเกษียณมาหลายปีแล้ว แต่ก็ยังเป็นผู้บริหารสูงสุดขององค์กรและสร้างการเติบโตอย่างต่อเนื่องให้กับบริษัทที่เขาบริหารอยู่ ผลงานที่โดดเด่นของเขาคือการสร้างงานแสดงสินค้าใหม่ ๆ ซึ่งถือว่ามากเป็นอันดับหนึ่งของโลกในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา หลายคนมักตั้งคำถามถึงเคล็ดลับที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จ เขามักตอบด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังว่า “ในธุรกิจนี้ไม่มีเคล็ดลับแต่อาจจะมีสิ่งหนึ่งสำคัญนั่นก็คือ การทำงานหนัก” การทำงานหนักในความหมายของเทดคือความมุ่งมั่นที่อยากเห็นงานแสดงสินค้าประสบความสำเร็จในทุกมิติ อยากเห็นผู้แสดงสินค้ามีความสุขที่ได้โอกาสในการแสดงสินค้าใหม่ ๆ อยากเห็นผู้เข้าชมงานได้มีโอกาสเลือกสินค้าดี ๆ เพื่อพัฒนาธุรกิจ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือการทุ่มเททำในสิ่งที่ฝันให้ออกมาเป็นรูปธรรม

เมื่อไม่นานมานี้ผมได้มีโอกาสคุยกับ ผู้จัดการโครงการงานแสดงสินค้าด้านโลหะการที่ใหญ่ที่สุดในเวียดนาม ซึ่งปีนี้งานของเธอจัดครบ 10 ปี เธอร่วมบุกเบิกกับทีมงานมาตั้งแต่เริ่มต้นสร้างโชว์ ตอนนั้นเธอเริ่มต้นจากผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ จะว่าไปแล้วไม่มีหนังสือพิมพ์หรือนักข่าวคนไหนในเวียดนามไม่รู้จักเธอ แม้ว่าการทำการตลาดและการประชาสัมพันธ์ จะมีความยากลำบากและอุปสรรคที่ท้าทายรออยู่ข้างหน้า ไม่ว่าจะเป็นความเข้าใจภาษาท้องถิ่น การเข้าใจวัฒนธรรมของนักข่าว การร้อยเรียงเรื่องราวของงานแสดงสินค้าเพื่อให้เป็นที่สนใจของนักข่าวและได้เป็นข่าว จนวันนี้ เปิ้ล เติบโตรับผิดชอบงานแสดงสินค้าทุกงานของรี้ดเทรดเด็กซ์ในประเทศเวียดนาม เปิ้ลมักพูดกับน้อง ๆ ในทีมของเธออยู่เสมอว่า “ความสำเร็จมันอยู่ที่ใจ ถ้าใจถึง เป้าหมายก็ถึง”  เปิ้ลอยู่ในอุตสาหกรรมนี้มานานกว่าทศวรรษ สำหรับเธอแล้วความสนุก ความท้าทาย การรับผิดชอบต่อความสำเร็จของงาน การได้เดินทางไปในประเทศต่าง ๆ และการได้พบปะผู้คนที่หลากหลาย  เป็นเสน่ห์ของอุตสาหกรรมนี้ที่ทำให้เธอหลงรัก

ผมได้มีโอกาสคุยกับ ลิน สาวนักขายเจนวายมือหนึ่งขององค์กร ลินเปลี่ยนงานมาแล้ว 3 แห่งภายในสี่ปีตั้งแต่เธอจบมา บริษัทที่เธอทำอยู่ในปัจจุบันถือว่านานที่สุดคือ 2 ปี ผมตั้งคำถามกับลินว่าทำไมถึงอยู่ที่นี่นาน “หัวหน้าเข้าใจหนู” ดูเหมือนจะเป็นคำตอบสั้น ๆ ง่าย ๆ แต่แววตาของเธอจริงจังและยืนยันได้ว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ เจนเล่าว่า การที่หัวหน้าเปิดโอกาสให้เธอได้มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น ทั้งการตั้งยอดขายแทนที่จะสั่งลงมาว่าเธอต้องขายได้เท่าไหร่ การตั้งคำถามที่ช่วยให้เธอได้คิดถึงวิธีการที่จะทำให้ถึงยอดขาย แทนการบอกว่าเธอจะต้องไปพบลูกค้ากี่ราย โทรหาใครกี่คน ขยายโชว์ไปในทิศทางไหน ทำให้เธอเห็นภาพของความสำเร็จที่เธอเป็นผู้กำหนดได้อย่างชัดเจน และนำไปสู่การลงมือปฎิบัติด้วยความเชื่อมั่น การมีส่วนร่วมถือเป็นปัจจัยสำคัญที่พนักงานเจนวายอย่างเธอแสวงหา เจนเสริมต่อว่า เธอชอบที่จะทำงานด้วยการมีกรอบความรับผิดชอบและเวลาส่งมอบงานที่ชัดเจน เช่นถ้าตกลงกันว่าเดือนนี้ต้องมียอดขายเท่าไหร่ สิ้นเดือนค่อยมาถามกัน เธอจะไม่ชอบเลยถ้าหัวหน้ามาคอยให้คำแนะนำ และคอยซักถามความก้าวหน้าของงานอยู่ตลอดเวลา เพราะเธอคิดว่านี่คือการจับผิดเด็กรุ่นใหม่ซึ่งรักอิสระและมีความรับผิดชอบ แต่จะเป็นลินที่ชอบจะเป็นฝ่ายเดินไปเล่าปัญหาพร้อมทั้งปรึกษาถึงทางออกด้วยตัวเธอเอง เธอชอบหัวหน้างานที่สามารถให้คำแนะนำในการแก้ปัญหาได้ทันท่วงที ซึ่งเธอโชคดีที่ได้เจอหัวหน้าที่เข้าใจเธอ เจนเล่าว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ ที่ต้องออกจากวงการการจัดงานแสดงสินค้าไม่ใช่ว่าไม่รักอาชีพนี้ แต่สาเหตุสำคัญคือหัวหน้ายังขาดความไว้วางใจในความสามารถของเด็กเจนนี้ เช่นการมอบหมายงานที่ขาดความท้าทายและไม่เหมาะสมกับความสามารถ มีรายงานจากการศึกษาเกี่ยวกับเด็กเจนวาย พบว่าการรักษาเจนวายให้อยู่กับองค์กรมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องให้งานที่มีความยากแต่มีความเป็นไปได้ที่จะประสบความสำเร็จ หากได้ทุ่มเทในการทำงานชิ้นนั้น นอกจากนั้นแล้ว เจนวายยังต้องการหาสมดุลการทำงานกับการใช้ชีวิต แม้จะต้องรับผิดชอบและทำงานหนัก แต่การใช้ชีวิตส่วนตัวเพื่อการพักผ่อนและการดูแลสุขภาพ เป็นเรื่องจำเป็นสำหรับพวกเขา การที่หัวหน้าจะใช้งานหรือเร่งรัดงานให้เสร็จในเวลาเร่งด่วนจึงจำเป็นที่จะต้องตระหนักถึงเวลาส่วนตัวของพวกเขาด้วย นอกจากนี้เจนวายยังต้องการกำลังใจทั้งคำชื่นชมและรางวัลที่จับต้องได้อย่างสม่ำเสมอ การเปิดโอกาสให้พนักงานเจนนี้สามารถรับและส่งอีเมล์จากมือถือแบบทุกที่ทุกเวลา การทำงานที่มีการยืดหยุ่นเวลาเข้าออกงาน การมีโอกาสเดินทางไปขายงานพร้อมกับดูงานในต่างประเทศ การให้ความสำคัญทั้งต่อชีวิตการงานและชีวิตส่วนตัว รวมถึงการที่องค์กรมีความทันสมัยในการนำเทคโนโลยีมาใช้เพื่อประสิทธิภาพขององค์กร เป็นสิ่งที่พนักงานเจนวายในอุตสาหกรรมงานแสดงสินค้าคาดหวัง ดังนั้นผู้บริหารจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจธรรมชาติของพนักงานเจนวาย เพื่อที่จะดูแลและรักษาคนเจนนี้ไว้ให้องค์กร

อุตสาหกรรมการจัดงานแสดงสินค้า ในปัจจุบันถูกขับเคลื่อนด้วยการผสมผสานของเจเนอเรชั่นอย่างน้อยก็ 3 รุ่น คือ เบบี้บูมเมอร์ เจนเอ็กซ์ และเจนวาย ในสองรุ่นแรกนั้น เป็นกลุ่มคนที่เกิดมาในยุคที่สังคมมีการเปลี่ยนผ่านอย่างค่อยเป็นค่อยไป มีปรัชญาในการทำงานและการดำเนินชีวิตที่แม้จะแตกต่างกันอยู่บ้างแต่ก็สามารถปรับเข้าหากันได้อย่างไม่ยากนัก เพื่อเกื้อกูลการทำงานซึ่งกันและกัน เทดอาจจะเป็นตัวแทนของเบบี้บูมเมอร์ที่มีความมุ่งมั่นในการประสบความสำเร็จด้วยการทำงานหนัก ในขณะที่เปิ้ลคือตัวแทนของเจนเอ็กซ์ ที่ให้ความสำคัญกับความเป็นมืออาชีพในการบริหารงาน ขับเคลื่อนธุรกิจด้วยการผสมผสานความสามารถของทีม เป็นผู้สืบทอดวัฒนธรรมองค์กรจากเบบี้บูมเมอร์สู่เจนวาย และลินเด็กสาวเจนวายกำลังกลายเป็นทรัพยากรบุคคลที่สำคัญในระดับปฏิบัติการ และกำลังจะเป็นประชากรส่วนใหญ่ขององค์กร

ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของสังคม ในขณะที่ปัจจุบันผู้บริหารระดับสูงอย่างเบบี้บูมเมอร์กำลังจะกลายเป็นตำนาน และให้ผู้บริหารระดับกลางเจนเอ็กซ์เข้ามามีบทบาทแทนที่ ความคาดหวังและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันในสามเจเนอเรชั่นจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นในแต่ละองค์กร หลายองค์กรมักจะพบว่าเด็กเจนวายที่รับเข้ามาทำงานด้วยนั้น มีอะไรหลายอย่างที่แตกต่างไปจากคนเก่า ๆ ไม่ว่าจะเป็นแนวคิดในการทำงาน ความรับผิดชอบ การมีสัมมาคาระวะ ความกล้าคิดกล้าแสดงออกซึ่งดูเหมือนจะล้ำเกินกับวัฒนธรรมขององค์กร ในขณะที่พนักงานเจนวายกลับมององค์กรเต็มไปด้วยกรอบความคิดเดิม ๆ ที่ไม่รู้จักพัฒนา การทำงานแบบหาความสมดุลให้กับชีวิตไม่ได้ ค่าจ้างและผลตอบแทนที่ไม่สอดคล้องกับผลงานที่ตนทุ่มเททำงาน

อย่างไรก็ตามองค์กรสามารถลดความขัดแย้งเหล่านี้ได้ถ้าเปิดโอกาสให้พนักงานแต่ละเจน ได้เรียนรู้ถึงความคาดหวังต่อกันและกัน และประสานจุดต่างเพื่อเกิดการสร้างจุดร่วมให้แก่องค์กร